W listopadzie ubiegłego roku Narodowy Bank Polski wyemitował nowa monetę z serii monet okolicznościowych „Odkryj Polskę” – Zamek Książ w Wałbrzychu.
Monety okolicznościowe – to między innymi specjalne wydania monet obiegowych emitowane przez Narodowy Bank Polski dla upamiętnienia ważnych wydarzeń, postaci i rocznice historyczne związane m.in. ze światem sztuki, kultury, nauki, przyrody i sportu.
Monety okolicznościowe obiegowe bo tak je nazywajmy w odróżnieniu od monet okolicznościowych kolekcjonerskich, nie są sprzedawane lecz wymieniane w oddziałach Narodowego Banku Polskiego w wysokości nominału. Zasadniczo od zwykłych monet obiegowych różnią je więc 3 cechy. Pierwszą jest wspomniany temat, drugą cechą jest nakład. Z reguły jest on znacznie niższy niż standardowych monet obiegowych danego rocznika. W przypadku monety Zamek w Książu wynosił jedynie 1 mln egzemplarzy. Trzecią cechą jest łączenie się monet okolicznościowych w serie.
Te 3 cechy łącznie sprawiają, że monety okolicznościowe – obiegowe staja się obiektem kolekcjonowania, a ich wyjątkowość powoduje, że nawet w dniu emisji osiągają wśród kolekcjonerów ceny wyższe od wartości na jaka opiewa nominał.
Moneta Zamek Książ w Wałbrzychu o nominale 5 zł jest 13 monetą z serii „ Odkryj Polskę”. Moneta jest dostępna w większych sklepach oferujących monety kolekcjonerskie. Wraz z emisją monety okolicznościowej NBP publikuje folder – w którym opisuje parametry emisji monety, oraz przybliża historię pokazanego na monecie tematu.
Z publikacji dowiadujemy się, że Zamek Książ w Wałbrzychu powstał w latach 1288–129, a jego fundatorem był książę świdnicko-jaworski Bolko I Surowy z linii Piastów Śląskich. Po wygaśnięciu rodu, zamek przeszedł ze względu na swoje strategiczne usytuowanie pod panowanie królów czeskich, następnie węgierskich a na koniec polskich w osobie Władysława II Jagiellończyka. Ten ostatni powierzył majątek ksiąski swojemu kanclerzowi Johannowi von Haugwitzowi.
Kolejnym właścicielem zamku był Konradowi I von Hobergowi, który został protoplasta rodu Hochhberg do których należał zamek aż do 1941 r.. To właśnie ten ród nadał zamkowi obecny kształt.
Po przejęciu zamku przez władze niemieckie, pierwotnie obiekt miał zostać przeznaczony na siedzibę instytucji centralnych III Rzeszy. Wraz z niekorzystnym rozwojem wojny dla Niemiec jego przeznaczenie uległo zmianie, a w podziemiach zamku rozpoczęto budowę podziemnych hal, w których zamierzano rozmieścić fabryki zbrojeniowe. Doprowadzono także podziemną linię kolejową, łącząc zamek z kompleksem zbrojeniowym położonym w Górach Sowich. Prace prowadzone były przez więźniów obozów koncentracyjnych będących filiami słynnego obozu Gross Rosen. Wielu więźniów nie przeżyło tej niewolniczej pracy, a ich liczba jest nieznana. Po wojnie zamek popadał powoli w ruinę. Decyzja o odbudowie z 1973 r uratowała zamek. Dziś jego właścicielem jest miasto Wałbrzych, a warownia jest perełką wśród zamków Polski udostępnioną do zwiedzania publiczności.
